Op 21 november was het dan zover. Mijn behandeling zit er op. Anastasia zorgde ervoor dat Rob om 13:00 uur met de ziekenhuis taxi van hotel VEGA naar het ziekenhuis werd gebracht om mij op te halen. Professor Fedorenko, mijn grote held, kwam nog even bij me langs om de laatste bloeddruk te controleren en te kijken of het wondje van de neckline (aan de hals) goed was genezen. Hij vroeg me of ik me goed genoeg voelde om te reizen. Met een ‘hug’ nam hij afscheid van Rob en mij en zei dat ik bij problemen altijd mocht bellen. Hij gaf me zijn persoonlijke visitekaartje. Met de ziekenhuistaxi werden we naar het vliegveld gebracht. Daar stond de vliegveld begeleider al klaar om ons langs de wachtrijen met mensen te loodsen zodat we nergens in de rij hoefden te wachten. De terugvlucht verliep volgens schema waardoor we om 19:30 uur op Schiphol landden waar we door Hans en Christel en Rob Vos, de neef van Rob werden opgehaald. Toen we onze oprit opreden werden we blij verrast. Onze buurtjes hadden de oprit versierd met een “welkom thuis”. Dat geeft een heel fijn gevoel na 33 dagen weg te zijn geweest. Nu dus gelukkig weer thuis met een heel erg goed resultaat. De komende 2 a 3 maanden zijn er strenge leefregels die ik na dien te leven om tijdens de infectie gevoelige fase van het behandeltraject geen risico’s te lopen. Onder andere, geen planten in huis en niet onder groepen mensen. Ook Levi, onze trouwe steun en toeverlaat zal nog tot januari bij Sonja en Benno blijven. Het komende jaar zal ik, met begeleiding van Fysiotherapie, hard gaan werken om te proberen om naast het stopzetten van mijn MS ook nog wat herstel van functies te realiseren.