Om 13:00 uur was het zover. Ietwat nerveus gingen Sylvia en ik het kantoor van Dr. Fedorenko in. “Don’t worry, it’s oké”, wat weet die man iemand meteen op zijn gemak te stellen. Ann, mede patiënt die voor de Noorse televisie een programma maakt over haar eigen MS behandeling in Moskou, staat paraat om de camera aan te zetten en ons gesprek op te nemen. Dr. Fedorenko neemt de overdracht voor onze huisarts en de behandelend specialist (Hematoloog in Nederland) helemaal met ons door. Alle medicijnen welke Sylvia gedurende het gehele behandeltraject heeft gehad, de uitslagen van alle vooronderzoeken, de MRI afbeeldingen (MRI Tesla 3.0) en de uitslagen van de echo’s zijn toegelicht en kregen we in drievoud aangeboden. (1 exemplaar voor onze huisarts, 1 exemplaar voor onze Hematoloog en 1 exemplaar voor onszelf). De stempels van het Academisch ziekenhuis van Moskou, zijnde het Staatsziekenhuis van Rusland, welke bovenaan de overdracht staan tonen juridisch aan dat het hier geen behandeling in een soort privékliniek betreft maar in het Academisch ziekenhuis. Vervolgens deelde hij ons mee dat de behandeling 100% geslaagd is: “Sylvia, you are Free of MS, there is no MS remaining in your body”, vertelde hij ons vol overtuiging. Dan pas besef je helemaal goed wat deze man, in al zijn bescheidenheid, hier presteert. Mijn MS is stopgezet! Er is zal geen verdere achteruitgang meer zijn. De eerste paar maanden zul je merken dat het up en down gaat, dat noemen we de ‘rollercoaster’. Dat hoort bij het langzame herstel van deze behandeling. Rustig revalideren met behulp van fysiotherapie om de spieren welke je soms al jaren niet gebruikt hebt weer langzaam op kracht te krijgen is daarbij de remedie”, aldus Dr. Fedorenko. Toen Rob hem vervolgens bedankte voor zijn bereidheid om Sylvia te behandelen zei hij, “I have to thank you my friends”, stond op en gaf ons beide een hug. Ook hij was zichtbaar blij met het bereikte resultaat.

Het was al met al een intensief traject. 33 dagen in het Academisch ziekenhuis van Moskou, de injecties om mijn beenderen te stimuleren om heel veel stamcellen aan te gaan maken, de dialyse om 150 miljoen! stamcellen te oogsten, de zware chemokuur om de MS dragende bloedcellen te vernietigen en de daarop volgende 10 dagen in isolatie. Toch is het de moeite waard geweest om in ieder geval de MS al stop te kunnen zetten. Het komende jaar zal blijken of er nog verloren gegane functies terug kunnen komen.

Iedereen die een steentje heeft bijgedragen, financieel en/of emotioneel, danken wij hierbij nogmaals uit de grond van ons hart.

Sylvia & Rob